Urodziłem się dnia 31 grudnia 1893 r. we Lwowie. Mój ojciec ś[więtej] p[amięci] Wilhelm był komisarzem namiestnictwa i po wysłużeniu przepisanej ilości lat przeszedł na emeryturę, umarł w r. 1905. Matka Maria z Lewickich przebywa obecnie u siostry w Buczaczu.
Po ukończeniu szkoły powszechnej w Tłumaczu uczęszczałem od r. 1903 do r. 1911 do VII gimnazjum klasycznego we Lwowie i w tym gimnazjum złożyłem w r. 1911 egzamin dojrzałości z odznaczeniem.
W jesieni tegoż roku zapisałem się na Wydział filozoficzny Uniwersytetu we Lwowie i studiowałem tamże nauki biologiczne (zoologję, botanikę) pod kierunkiem prof. Nusbauma, Raciborskiego, Wójcickiego i in., oraz psychologię pod kierunkiem prof. Twardowskiego, Wartenberga i in. Już wtedy zaczęłem zajmować się badawczą pracą naukową w dziedzinie psychologii, wygłaszałem odczyty w kółkach naukowych i artykuły naukowe w pismach.
W sierpniu 1914 r. po ukończeniu trzech lat studiów zostałem powołany do służby wojskowej w armii austryjackiej, a następnie w 1918 r. zostałem wzięty do armii polskiej, gdzie pracowałem głównie w biurach ministerstwa. W listopadzie 1920 r. zostałem zdemobilizowany w randze kapitana rezerwy i wróciłem do Lwowa.
Po powrocie do Lwowa zapisałem się zaraz na uniwersytet dla skończenia studiów, które istotnie w 1921 r. ukończyłem. Równocześnie zostałem dnia 1.1.1921 mianowany asystentem Zakładu Psychologicznego, którego kierownikiem był prof. Twardowski. Na tym stanowisku pozostawałam bez przerwy do 30.VI.1924 i prowadziłem samodzielnie ćwiczenia psychologiczne, oraz własne prace naukowe. Dnia 23 czerwca 1924 r. po złożeniu egzaminów z psychologii i biologii oraz na podstawie dysertacji p[od] t[ytułem] «O złożoności pragnień» zostałem promowany na doktora filozofii.
Dnia 26 grudnia 1922 r. ożeniłem się z Wiktorją ze Sliwińskich i dla uzyskania środków do życia i utrzymania rodziny objąłem posadę nauczyciela gimnazjalnego w gimnazjum VI we Lwowie, od 1 lutego 1922 r. W gimnazjum tym, a potem w gimn[azjum] IV i III pracowałem aż do l lutego 1935 r., ucząc nauk przyrodniczych, matematyki i propedeutyki.
W jesieni 1925 r. otrzymałem stypendium rządowe i urlop z gimnazjum i wyjechałem wówczas na pogłębienie studiów zagranicę. Pracowałem wtedy w Zakładach psychologicznych Uniwersytetów w Berlinie, Lipsku, Frankfercie nad Menem, Hamburgu oraz w Paryżu. Po powrocie do Lwowa prowadziłem wykłady i ćwiczenia z psychologii na Uniwersytecie lwowskim, a dnia 16 stycznia 1927 r. habilitowałem się jako docent psychologii.
W następnym roku Ministerstwo zamianowało mnie zastępcą profesora psychologii od 1 października 1928 r. oraz kierownikiem Zakładu psychologicznego i na tym stanowisku pozostawałem do końca 1934 r.
Dnia 18 grudnia 1934 zostałem mianowany profesorem psychologii i kierownikiem Zakładu Psychologicznego i na tym stanowisku pozostaję do dnia dzisiejszego.
Ponadto pracowałem w towarzystwach naukowych, mianowicie w towarzystwie filozoficznym jako przewodniczący sekcji psychologicznej i w naukowym towarzystwie pedagogicznym, miałem wykłady na kursach pedagogicznych dla nauczycieli szkół średnich i redagowałem wydawnictwo p. t. «Prace Instytutu psychologicznego Uniwersytetu lwowskiego».
Ożeniony z Wiktorią ze Śliwińskich, mam córeczkę Teresę, urodzonę dnia 30 lipca 1929 r.
We Lwowie, dnia 24 grudnia 1939 r.
