Харевічова Луція

Urodziłam się dnia 12 sierpnia 1897 roku w Cieszanowie, mieście naówczas powiatowem w b. Galicji, gdzie mój ojciec Jan Strzelecki był sekretarzem Wydziału Powiatowego; matka nazywała się Cezaryna z Mikułowskich. Oboje rodzice nie żyją, ojciec od 1908, matka od 1926. Dnia 1.I.1921 poślubiłam Zdzisława Charewicza, który obecnie jako kapitan W[ojska] P[olskiego] znajduje się za granicą niewiadomo w jakim kraju i w jakiej miejscowości.

Do klas szkoły powszechnej uczęszczałam kolejno w Cieszanowie, Jarosławiu i Przemyślu. Ginmazjum przeszłam kolejno w Jarosławiu i we Lwowie, gdzie w r. 1918 złożyłam egzamin dojrzałości.

Na uniwersytet uczęszczałam w Krakowie i we Lwowie, gdzie w 1924 roku uzyskałam stopień doktora filozofji. Na tymże Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie pełniłam obowiązki asystentki młodszej od października 1921, następnie starszej od maja 1924, kolejno w Seminarjum Historji Średniowiecznej Powszechnej i Zakładzie Nauk Pomocniczych Historji. W 1926 roku zostałam jako stypendystka wysłana dla cełów dokształtających do Francji. W Paryżu studiowałam w Ecole des Hautes Etudes i Institut d’urbanisme historie historie miast i kultury. Od 1924 roku prowadziłam ćwiczenia samodzielne z zakresu nauk pomocniczych historji; od 1925 roku odbywałam wykłady zlecone z zakresu metodologji historji; w 1930 r. po śmierci prof. Ptaśnika wykładałam «Dzieje miast» W styczniu 1937 zostałam uchwałą Rady Wydziału Humanistycznego habilitowana jako docentka historji miast i ich kultury, zatwierdzenie ministerialne tej uchwały nadeszło 15.V.1937.

Od roku 1924 byłam sekretarką redakcji organu historyków «Kwartalnik Historyczny», obowiązki redakcyjne pełniłam do 1.I.1939.

Od 16.VI.1931 r. pracuję jako kustosz Muzeum Historycznego miasta Lwowa.

Łucja z Strzeleckich Charewiczowa

We Lwowie, dnia 25.XII.1939.

Луція Харевічова (1897–1943) – історикиня, архівістка, дослідниця історії Львова, громадська діячка; працювала доцентом Львівського університету до грудня 1939.