Ґембарович Мечислав

Urodziłem się dnia 17 grudnia 1893 r. w Jarosławiu. Gimnazjum klasyczne ukończyłem w Buczaczu, gdzie w r. 1912 złożyłem egzamin dojrzałości. W r. 1912 zapisałem się na wydział filozoficzny Uniwersytetu lwowskiego, który po kilkuletniej przerwie ukończyłem w r. 1921 ze stopniem doktora filozofii.

W latach od 1920 do 1922 byłem asystentem Seminarium historii polskiej Uniwersytetu lwowskiego. Od r. 1922 byłem bibliotekarzem Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie. Od r. 1923 do 1938 byłem wykładającym dzieje sztuk plastycznych na wydziale architektonicznym Politechniki lwowskiej. Od października 1924 byłem kierownikiem, zaś od 1.I.1925 aż do chwili obecnej jestem kustoszem Muzeum im. Lubomirskich w Zakładzie Narodowym im Ossolińskich we Lwowie.

W r. 1928 habilitowałem się na Wydziale humanistycznym Uniwersytetu lwowskiego jako docent historii sztuki, zaś 4 kwietnia 1936 dekretem Prezydenta Rzeczypospolitej zostałem mianowany profesorem tytularnym na Wydziale humanistycznym Uniwersytetu we Lwowie.

W latach 1922, 1923, 1925, 1928, 1929, 1930 i 1939 odbywałem dłuższe podróże zagraniczne, w czasie których przeprowadzałem studia naukowe w Austrii, Belgii, Francji, Hiszpanii, Niemczech i Włoszech.

W latach od 1925 do 1939 ogłosiłem drukiem 26 prac naukowych, których wykaz osobno załączam.

We Lwowie, dnia 28 grudnia 1939 r.

Мечислав Ґембарович (1893–1984) – історик мистецтва; працював у реорганізованому Львівському університеті у кінці 1939 р.; після зайняття Львова німецькими військами став керівником Оссолінеуму, після війни залишився у Львові, сприяв вивезенню частини фондів Оссолінеуму до Вроцлава; у 1948–1950 рр. – керівник відділу мистецтва Львівської бібліотеки АН УРСР, з грудня 1946 р. по серпень 1949 р. очолював кафедру теорії та історії мистецтв університету, у 1951–1955 рр. – науковий працівник філії Академії наук УРСР у Львові, у 1955–1963 р. – науковий працівник Музею етнографії та художнього промислу.